č.p.3 Heinrich

č.p.3 Heinrich

—————

Zpět


Dům č.p. 3, Franz Heinrich

 

Byl větší zemědělský statek s 14 ha v Řídeči a 2 ha v Mladějovicích, pěkně postaveným velkým poschoďovým domem, moderními stájemi, velkou stodolou, výminkem, všemi zemědělskými stroji, elektrickým motorem k šrotování, řetězovou pilou a čerpadlem. Choval 2 koně, 16 krav, 3 prasnice, 10 prasat a 1 kance, býka a včelín se 40 včelstvy.

Majitel Franz Heinrich byl ve válce vlakvedoucí a byl zraněn. Oženil se s Aurelií Kuhnert z Paseky.

 

V letech 1919 – 1938 byl velitelem dobrovolných hasičů a byl členem dozorčí rady mlékárenské společnosti Šternberk, členem Raiffeisen „kasy“ v Mladějovicích. Zemřel náhle 12.8. 1938 ve věku 52 let poté, co celý den vytáčel med.

 

Už Franzův otec Johann Heinrich byl schopný zemědělec. Byl také obecní zastupitel. Zemřel na mrtvici při zpracovávání dřeva v lese.

Syn Hans (narozený 1918) narukoval do 2. sv. války, v roce 1945 se přestěhoval ke strýci Richardovi do Drážďan a nastoupil do jeho dřevařské společnosti.

Dcera Grete Heinrich (narozena 1921) se vdala v roce 1946 za Ernsta Langera z Králík, který vedl až do konce války hotel „Šternberský dvůr“. Také oni se odstěhovali do Drážďan a vedli hotel „Bílý jelen“.

 

Haus Nr. 3: Franz Heinrich

Landtwitschaftlicher Besitz, 14 ha in Rietsch, 2 ha in Bladowitz., einstiges großes Wohnhaus. Ausgeding, moderne Stallungen, große Scheune, alle ladwirtchaftliche Maschinen, 2 Pferde, 16 Kühe, 3 Zuchtsäue, 10 Futterschweine, Deckeber, Stier, Bienenhaus mit 40 Völkern. Franz Heinrich war im Weltkrieg Zugführer, wurde verwundet. Er heiratete Aurelia Kuhnert aus Passek und war von 1919 - 1938 Kommandant der freiwilligen Feuerwehr, auch Ausschußmitglied der Molkerei Genossenschaft Sternberg, Aufsichtsratsmitglied der Raiffeisenkasse Bladowitz. Er verstarb 1938 plötzlich im Alter von 52 Jahren. Sohn Hans, geb. 1918. zog 1945 zu seinem Onkel nach Dresden und stieg in dessen Holzgeschäft ein. Im Alter von erst 49 Jahren ist er 1967 verstorben. Tochter Grete, geb. 1921, heiratete 1946 Herrn Langer aus Grulich, der bis zum Kriegsende das Hotel 'Sternberger Hof' gepachtet hatte. Auch sie zogen nach Dresden und pachteten das Hotel „Weißer Hirsch". lhr Mann starb schon vor vielen Jahren.